เขาผู้กระโดดออกมาจากนิยายที่ผมเขียน

"คุณ มานอนอยู่ตรงนี้ได้ยังไง นี่มันหน้าบ้านผมนะ" ผมถามผู้ชายที่ใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีดำที่กำลังนอนเอกเขนกอยู่ตรงม้านั่งยาวที่ผมเอาไว้นั่งชมดอกไม้ใบหญ้าที่ปลูกเอาไว้หน้าบ้าน

"ก็คุณบอกให้ผมมาไม่ใช่หรือไง" เขาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่ชัดเจนทุกถ้อยคำ 

"คุณเป็นใคร และผมกับคุณเราเคยรู้จักกันด้วยหรือ" ผมแปลกใจในคำตอบที่ชายหนุ่มตรงหน้าตอบคำถามผมกลับมามากกว่าจะนึกกลัวว่าเขาจะเป็นโขมยหรือเป็นโจรเสียอีก

"ก็เมื่อวานคุณทำอะไรเอาไว้จำไม่ได้เลยหรือ" คราวนี้เขาจ้องเข้ามาในดวงตาผมแน่วนิ่ง จนทำให้ผมต้องหลบสายตาลงมองต่ำ 

"เมื่อวานผมทำอะไร ผมแค่เปิดนิยายเรื่องใหม่แค่นั้นเอง อ๊ะ!นิยาย หรือว่าคุณคือคนคนนั้น เป็นไปไม่ได้หรอกน่า" ผมตกตะลึงพรึงเพริดเมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อวานนี้

"มันเป็นไปแล้วเด็กน้อยเอ๋ย" เขาเอ่ยชัดเจนและหัวเราะเสียงก้องกังวาน 

"ไม่!!!!" ผมตะโกนแข่งกับเสียงหัวเราะของเขาที่ดังสะท้อนกำแพงตึกกลับไปกลับมาซ้ำ ๆ อยู่แบบนั้นนานหลายนาทีก่อนที่จะสิ้นสุดลงด้วยความเหนื่อยหอบของผมเอง 

++++++++++++++++++++++++

สวัสดีปีใหม่ 2565 นะคะรี้ดทุกท่าน

มาเปิดนิยายเรื่องใหม่เอาไว้ก่อน ต้อนรับปีพญาเสือ ขอให้ปีนี้ของนักเขียนและนักอ่านเป็นปีที่ดีและมีแต่ความเจริญรุ่งเรืองยิ่ง ๆ ขึ้นไป 

* เป็นแฟนตาซีเรื่องแรกของคนเขียนค่ะ ฝากกดเฟบกดหัวใจเอาไว้นะคะ นิยายอัปเดตจะได้อ่านทันจ้า*

ลงนิยายสัปดาห์ละ 1 ตอน หรือถ้าไม่ได้อัปจะแจ้งให้ทราบอีกทีนะคะ แต่รับรองว่าไรท์แต่งจบแน่นอนค่ะ